Zakkaartje Zorg en Dwang

Per 1 januari 2020 is de nieuwe wet Zorg en Dwang (WZD) in werking getreden. De WZD is de opvolger van de Wet BOPZ voor wat betreft de zorg aan mensen met een verstandelijke beperking of een psychogeriatrische aandoening (dementie). Daarnaast valt een aantal 'gelijkgestelde aandoeningen' onder de WZD, te weten de ziekte van Huntington, het syndroom van Korsakov en niet aangeboren hersenletsel (NAH), wanneer de reden van zorg voortkomt uit het neurodegeneratief lijden. De WZD bevat o.a. procedures die zorgverleners moeten volgen voordat mag worden ingegrepen in de rechten en vrijheden van patiënten door het verlenen van onvrijwillige zorg. Het kennisnemen van deze nieuwe wet is dus belangrijk voor alle collega’s die aan bovengenoemde patiëntengroepen zorg verlenen (medische specialisten, arts-assistenten, verpleegkundigen etc).

Naast de nieuwe WZD is er nog een andere nieuwe wet opgesteld, die geldt voor verplichte zorg aan mensen met een psychiatrische aandoening: de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz). Hierdoor is er een scheiding gemaakt tussen de niet-vrijwillige zorg voor psychogeriatrische patiënten en patiënten met een verstandelijke beperking (WZD) enerzijds en patiënten met psychiatrie (Wvggz) anderzijds.

Een Maastricht UMC+ brede werkgroep heeft de implicaties van de WZD vertaald naar de ziekenhuissetting. Meer gedetailleerde achtergrond van deze wet en de implicaties voor de klinische en voor de poliklinische zorg is voor medewerkers MUMC+ te lezen  in een ODIN protocol (053524).

Sluit de enquête